عرض سلام و خیرمقدم مجدد دارم خدمت همه شما امیدوارم تا اینجا از مباحث استفاده کرده باشید. امروز در دوره آموزش عملی پروتز ایمپلنت می‌خواهم در مورد مراحل کاشت پروتز به صورت کلی توضیح دهم،که در آن از فیکسچر داریم تا ترمیم پروتز، ضمن اینکه با قطعات استفاده شده و خاص ایمپلنت آشنایی مختصری پیدا خواهیم کرد.
دوره آموزش عملی پروتز ایمپلنت
خب من سعی می‌کنم در دوره آموزش عملی پروتز خیلی وارد جزئیات نشوم و هرجایی که احساس کردید گنگ میباشد یا سؤالی دارید می‌توانید همان لحظه بپرسید یا بگذارید آخرسر که در خدمتتان هستم. اگر بخواهیم یک تعریف داشته باشیم از ایمپلنت این است که شبیه‌ترین عضوی می باشد که می‌تواند جایگزین دندان ازدست‌رفته بشود به عبارت دیگر یعنی شبیه‌ترین عضو مصنوعی که می‌توانیم جایگزین دندانی که از بین رفته بکنیم. ایمپلنت دندانی شبیه یک پیچ است، اگر بخواهم برای شما مثالی بزنم شبیه‌ترین چیز به یک پیچه از جنس تیتانیوم است در استخوان فک کاشته می‌شود و جنس تیتانیوم هم از نوع یک شروع می‌شود تا نوع پنج و هرچه به گرید های بالاتر نزدیک می‌شویم جنس تیتانیوم هم سخت‌تر است نیروها اکلوزالی را بهتر کنترل می‌کند به همین به خاطر تیتانیوم نوع چهارم و نوع پنجم بهترین نوع تیتانیومی هستش که در ساخت ایمپلنت می‌تواند از آن استفاده بشود. ایمپلنت یا یکپارچه است یا دو تیکه است منظور از یکپارچه این است که قطعات فیکسچر اباتمنت که تاج ما هستند به هم دیگر پیوسته هستند. یا دو تکه‌اند که توسط یک پیچ به هم دیگر متصل می‌شوند و از آن‌ها استفاده میکنیم. اگر بخواهم به مهم‌ترین تفاوتی که بین ایمپلنت و دندان طبیعی وجود دارد اشاره بکنم این است که اطراف دندان طبیعی را پی دی ال یا همان الیاف پریودنتال می‌گیرد ولی ایمپلنت درون حفره‌ی استخوانی، فیکسچر درون حفره‌ی استخوانی کاشته می‌شود و اطرافش هیچ الیافی نیست به خاطر همین ثابت می‌ماند. این علت که ما باید موقعِ ای که پروتز ایمپلنت را تحویل بیمار میدهیم اکلوژن را باید چک کنیم اکلوژن ما باید یک مقدار نسبت به دندان‌های طبیعی آف تر باشد.
چرا سطح ایمپلنت باید پایین تر باشد؟
منظور از آف تر این است که این دندان پروتزی که تحویل میدهیم مربوط به ایمپلنت است وقتی‌که کاغذ کاربن می‌گذاریم کاغذ کاربن باید به‌راحتی نه اینکه آزاد و رها باشد به‌راحتی از بین دندان و فک مقابل و پروتز ایمپلنت ما رد شود ولی وقتی‌که کاغذ کاربن را بین دندان‌های خود بیمار قرار میدهیم آن کاغذ کاربن پاره بشود. این عمل به ما نشان می‌دهد که روکش ایمپلنت ما یک مقداری از دندان‌ها کوتاه‌تر است. این کار را انجام میدهیم به خاطر اینکه نیروهای جویدن که بر فک وارد می‌شوند دندان‌ها درون فک یک تغییرات و حرکتی دارند ولی ایمپلنت ما ثابت است موقعِ جویدن دندان‌ها پایین‌تر می‌روند به همین دلیل هم‌سطح ایمپلنت ما کمی پایین‌تر روند و این‌طوری است که به ایمپلنت ما فشار نمی‌آید اگر از همان اول ایمپلنت را هم‌سطح دندان‌ها قرار بگیریم نیروهای جویدن فقط به ایمپلنت وارد می‌شود.
اباتمنت اینترنال یا اکسترنال؟
اگر بخواهیم ایمپلنت را دسته‌بندی کنیم یک نوع ایمپلنت داریم که به آن میگیم اینترنال کانکشن ایمپلنت.در اینترنال کانکشن ایمپلنت اگر فیکسچر شما را بخواهیم در نظر بگیریم ، فیکسچر ما قطعه‌ای است که داخل استخوان فک جا گذاری می‌شود. این قطعه همان فیکسچرمان است، فک را می‌شکافیم فیکسچر را داخلش جا گذار میکنیم اگر کانکشن و هگز ما داخل فیکسچر باشد، به این فیکسچر میگوییم اینترنال ولی اگر اباتمنت ما روی سطح بیرونی را پوشاند به آن میگوییم اکسترنال. محدودیتی که در استفاده از اینترنال کانکشن داریم در هنگامی است که قطر استخوان کم میباشد و ما مجبوریم از فیکسچر سه میلی‌متری استفاده کنیم. آن فیکسچر دیگر اینترنال نیست یعنی سطح داخلی ما خیلی کوچک می‌شود و ما از ایمپلنت‌های اکسترنال استفاده میکنیم. اکسترنال را هم که به شما گفتم و فرق آن فقط در کانکشنی است که با اباتمنت داریم. یک نوع ایمپلنت داریم که فیکسچر و اباتمنت یعنی ریشه و تاج به همدیگر پیوسته هستند و قالب‌گیری از سطح این‌ها مثل قالب‌گیری دایرکت و مستقیم‌اند، مثل دندان تراش خرده ای است که قالب‌گیری که یکسری معایب دارد چون اباتمنت نازک است، بعد از قالب‌گیری منتقل می‌شود به لابراتوار و امکان دارد آن اباتمنت که خیلی نازک است شکسته بشود و خطاهایی برای فریم و مراحل بعدی به وجود بیاد. اگر بخواهم از مزیت بین اینترنال و اکسترنال را به شما بگویم اینترنال جدیدتر هستش و نوع پیشرفته‌تر از اکسترنال می باشد. در اکسترنال ها ما یکسری معایب داشتیم که یکی ازآن ها این بود که زیبایی کار خیلی کمتر بود چرا که آن قسمتی که می‌آمد روی فیکسچر را می پوشاند در آینده سبب تغییر لثه بیمار میشد و از دیگر عیب های آن این بود که به مرور زمان پیچ می‌شکست و همینطور در اکسترنال یک گپ خیلی ریز نسبت به اینترنال داریم که این گپه باعث می‌شود به مرور زمان میکروارگانیسم‌ها داخل این گپه برود و باعث بوی بد دهان بشود و به همین خاطر ترجیح الان بر این است که از اینترنال استفاده بشود مگر اینکه در موارد خلفی قطر کمتر از سه میلی‌متر نیاز باشد تا از اکسترنال استفاده بکنند؛ که توی زیبایی ما نقشی نداشته باشد. این وان وا دی اباتمنت است که اباتمنت و فیکسچر به هم دیگر پیوسته است.
ارتفاع و قطر ایده آل برای ایمپلنت چیست؟
کسی می داند قطر و ارتفاع ایده آل برای ایمپلنت چیست؟ کسی نمی‌داند؟ ایده آل ترین قطر برای ایمپلنت قطر چهار میلی‌متر است و ایده آل ترین ارتفاع نیز دوازده میلی‌متر می باشد. ولی ارتفاع هشت تا دوازده میلی‌متر نیز می‌تواند یک ارتفاع مناسب باشد و همچنین قطر سه تا چهار میلی‌متر هم می‌تواند یک قطر ایده آل باشد. اگر ما بخواهیم از ایمپلنت با قطر کمتر از سه میلی‌متر استفاده بکنیم از مینی ایمپلنت استفاده کرده که معمولاً موقتی هستند چون ریشه‌های خیلی کوچکی دارند. قطر و عرض استخوان ایده آل چهار میلی‌متر است. بین سه تا چهار هم ما می‌توانیم از ایمپلنت‌های معمولی با سایزهای مختلف استفاده کنیم ولی اگر قطر استخوان ما کمتر از سه میلی‌متر بشود میایم از مینی ایمپلنت استفاده میکنیم که خیلی ریز هستند، نمی‌توانند نیروهای جویدن را کامل تحمل کنند و به خاطر همین برای مدت یک ماه تا شش ماه استفاده می‌شود. یکی دیگر از کاربردهای مینی ایمپلنت این است که وقتی می‌خواهیم برای بیمار پروتز موقت بگذاریم، بیمار نمی‌تواند به دلیل شغلش و اینکه زیبایی‌اش برایش مهم است بی‌دندانی را تحمل کند پس ما برایشان مینی ایمپلنت می‌گذاریم و به همراهش یکدست دندان موقت به بیمار تحویل میدهیم و کنار ایمپلنت‌های اصلی چند عدد مینی ایمپلنت می‌گذاریم .موقعِی که قالب‌گیری شد این مینی ایمپلنت‌ها خارج شده و کار اصلی را به آن‌ها تحویل میدهیم. ولی این اباتمنت ها موقتی هستند و نمی‌توانند نیروهای جویدن را کنترل کنند پس موقت به بیمار تحویل میدهیم که بیمار یکدست دندان روی این‌ها داشته باشد. ایمپلنت اگر خیلی خوب جوش نخورده باشد اکس می‌شود اگر خیلی خوب توی فک جوش‌خورده باشد این‌ها را دفن میکنیم یعنی اینکه اباتمنت هایش را خارج میکنیم و به فیکسچر هایش کاری نداریم. ایمپلنت یک‌روزه: اگر شرایط فکی و تراکم استخوان یک نفر خیلی ایده آل باشد بلافاصله بعد از اینکه فیکسچرها یا همان ریشه‌ها را کاشتیم می‌توانیم تاج یا اباتمنت را به آن‌ها اضافه کنیم و بهشان یک پروتز موقت تحویل بدهیم. پروتز ایمپلنت‌ها یا کسی که دارد جراحی می‌کند به‌هرحال خونریزی دارد یک استخوان خیلی قوی می‌خواهد که همان لحظه این جوش خرده باشد که بتواند نیروی پنجاه نیوتن را تحمل کند به همین دلیل یکسری نمونه‌های خیلی خاص می‌توانند از این ایمپلنت یک روزه استفاده کنند. بعد از سه تا پنج ماه این ایمیدیت ها باید برداشته بشوند و وقتی استخوان کاملاً شرایطش محیا شد ایمپلنت اصلی بهشان تحویل داده می‌شود.
هیلینگ چیست؟
ببینید همین الان در قالب گیری ایمپلنت اصلی بیمارانی که مصرف سیگار یا الکلشان بالاست هیلینگ را باز میکنیم. با هیلینگ آشنایی دارید؟ هیلینگ را که می‌خواهیم بازکنیم می‌بینیم همراه هیلینگ، فیکسچر دارد می‌چرخد. این فیکسچر اصلاً جوش نشده به استخوان برای ایمپلنت فوری یا یک‌روزه باید از باید باپلینگال استخوان حداقل شش میلی‌متر باشد و حداکثر طول نیز دوازده میلی‌متر باشد، استخوان نوع یک یا دو باشد یعنی استخوانی با تراکم بالا باشد نوع سه و چهار استخوان‌های کم تراکم‌تر هستند. برای پنجاه نیوتن یک آچار های مخصوص داریم به اسم تورد که درجه‌های مختلفی دارد: ده نیوتن، بیست نیوتن، سی نیوتن به پنجاه نیوتن تنظیم میکنیم و آن را می‌پیچانیم و هر وقت که آن آچار توقف کرد یعنی به نیروی پنجاه نیوتن رسیدیم.
موارد استفاده از هیلینگ اباتمنت :
- داخل فیکسچر ایمپلنت بسته می شودتا مواد غذایی در آن قسمت وارد نشود.
- پروفایل ایمرجنسی شکل بگیرد(فرم لثه شکل بگیرد.)
چکیده :
حال مراحل ایمپلنت دندانی را تیتر وار بهشان اشاره می‌کنم، اگر بازم سؤالی داشتید بپرسید مرحله‌ای بعدی وارد فاز عملی می‌شویم که با جزئیات برای شما توضیح می‌دهم. در جلسه‌ای اول که بیمار به ما مراجعه می‌کند جراحی و کاشت فیکسچر صورت می گیرد. جلسه دوم ما برای باز کردن بخیه بعد از دو هفته است.جلسه سوم معمولا بعد از دو ماه صورت می‌گیرد و بیمار می‌آید برای چکاب تا ببینیم این پیوند به‌خوبی انجام‌شده و فیکسچر توانسته با استخوان فیکس بشود یا نه؟ جلسه چهارم که بعد از دو ماه ونیم اتفاق می‌افتد بستن هیلینگ است. جلسه پنجم قالب‌گیری است که معمولا دو هفته بعد از بستن هیلینگ صورت می‌گیرد.
