قالب گیری از دهان، فک و دندان‌ها با اهداف مختلف در دندانپزشکی انجام می‌شود. یکی از این موارد قالب گیری روکش های ایمپلنت می‌باشد. همچنین قالب گیری در مراحل مختلف مثل تهیه گاردهای متنوع، تری‌های سفیدکننده، نگه‌دارنده‌هایی که در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرند، پل‌های دندانی، ونیرهای کامپوزیت، دنچرها، مدل‌های دقیق و … مورد استفاده قرار می‌گیرد. قالب گیری از دهان به صورتی انجام می‌شود که یک الگوی کامل از شکل فک و دندان‌ها گرفته‌شده و برای اهداف ذکرشده کاربرد دارد.
مراحل قالب گیری روکش های ایمپلنت
در طی ایجاد یک قالب، یک مایع خمیر مانند، مثل آلژینات در داخل تری‌های قالب‌گیری که به‌صورت U انگلیسی می‌باشد و با شکل فک تناسب دارند و کاملا در آن قفل شده و ریخته می‌شود. آلژینات از دیواره‌ی سلول‌های جلبک دریایی تهیه می‌شود. در هنگام قالب‌گیری دو روش در نظر گرفته می‌شود.
قالب گیری تری باز( اپن تری ): در این روش ابتدا ایمپرشن کوپینگ را بر روی فیکسچر قرار می‌دهند. سپس ماده قالب‌گیری را در اطراف آن تزریق می‌کنند. پس از آن مواد قالب‌گیری را در داخل تری قالب‌گیری می‌ریزند. در مرحله بعد آن را در داخل دهان قرار داده و تا مدت زمان مشخصی صبر می‌کنند، در هنگام قالب‌گیری بخش کوچکی از ایمپرشن از داخل تری برش داده شده بیرون می‌زند، بنابراین بدون اینکه تری برداشته شود پیچ ایمپرشن را باز می‌کنند و آن را به همراه تری از روی دندان‌ها بر می‌دارند. قالب به لابراتوار فرستاده می‌شود و توسط تکنسین‌های لابراتوار گچ‌ریزی انجام می‌شود و اباتمنت های متناسب بر روی آن قرار داده‌شده و سپس روکش آماده می‌شود.
قالب‌گیری تری بسته: روش دیگری که برای ساخت روکش ایمپلت مورداستفاده قرار می‌گیرد تری بسته و زمانی استفاده می‌شود که انتخاب اباتمنت ممکن نباشد در نتیجه توسط ایمپرشن کوپینگ محل اتصال اباتمنت به ایمپلنت بازسازی می‌شود.
