مبحث دستیاری دندانپزشکی درباره اصول و مبانی پایه در اخلاق حرفه ای است که مربوط به خلق و خو و رفتارهایی است که ما انجام میدهیم .مبحثی است مشترک بین دستیاران که باید اطلاعات پایه اخلاقی را داشته باشند و نیز همه دندانپزشکان که فعالیت روزمره خود را انجام میدهند .
با کتاب دستیاری دندانپزشکی شروع کردیم و همچنان گام به گام جلو می رویم .
مبحث دستیاری دندانپزشکی به چهار گروه مربوط می شود :
گروه اول : نفس گرایی ، یعنی استقلال و خودمختاری برای یک شخص
گروه دوم : عدم آسیب رسانی
گروه سوم : ارتقای سلامت و بهداشت
گروه چهارم : رعایت عدالت
اگر بخواهیم با نفس گرایی شروع کنیم ، هر شخصی قادر به تصمیم گیری می باشد و زمانی که استقلال داشته باشد و خود مختار باشد می تواند خود را در این زمینه خیلی خوب نشان دهد و نظراتش را بیان کند ، حتی آن ها را در یک سری از مسائل اعمال کند و عملا نتیجه کار خود را خودش رقم زند ؛ ما وقتی این مباحث را می دانیم که هر شخصی قادر به تصمیم گیری برای خود می باشد ، پس باید به وی احترام بگذاریم و بدانیم که هر شخص آزادی عمل و آزادی انتخاب دارد و ما اگر به آن آگاه باشیم و به آن توجه کنیم باعث می شود هم به آن تصمیم احترام بگذاریم و هم خودمان آرامشمان حفظ شود.
یک مثال برای درک بهتر این تصمیم گیری : بیماری که با مشکلی به دندانپزشکی مراجعه می کند ؛ دندانپزشک او را معالجه می کند و یک طرح درمان را به وی ارائه می دهد ، مراجعه کننده یا به طور کلی تصمیم بر اجرای طرح دندانپزشک خود میگیرد و درمان خود را پیش میبرد و عملا صفر تا صد کار خود را به دندانپزشک خود می سپارد ،این یک تصمیم آزادی عمل یا خود مختاری می باشد .
و یا می تواند مقاومت نشان دهد ، مقاومت همیشه از باب منفی نمی باشد شاید بیمار نخواهد طرح درمان را پیش ببرد ؛ ما باید توجه داشته باشیم که این موضوع به همان تصمیم گیری ، آزادی عمل و بیان بیمار مربوط می شود که می تواند آن طرح درمان را نپذیرد و به دو یا سه جای دیگر مراجعه کند ؛ طرح درمان های مختلفی را بگیرد و سپس تصمیم گیری کند ، پس باید به مخاطبمان و مراجعه کننده حق بدهیم که تصمیم بگیرد و این حق طبیعی بیمار می باشد که عملا به استقلال و خود مختاری بر می گردد ، ما باید شرایط را باید برای بیمار مهیا کنیم که بتواند تصمیم بگیرد که در زمان دیگری مراجعه کند و درمان را اجرا کند .
دستیاران در محیط درمانی به تمام این مسائل مشرف می شوند و شناخت پیدا می کنند ، و می دانند در هر شرایطی چگونه عمل کنند ، در این شرایط خیلی وقت ها بسیاری از مراجعه کنندگان با دستیاران صحبت می کنند که دکتر این طرح درمان را داده است شما فکر می کنید به چه صورت می باشد؟ آیا من این طرح درمان را انجام دهم ؟ به مشکل بر نمی خورم ؟ آیا جراح کارش خوب است ؟
شما دستیاران با فکر مثبت و با علم بر اینکه پزشک را می شناسید ، وقتی مکالمه بین بیمار و پزشک را شنیدید می توانید کمکی به مراجعه کننده داشته باشید که به دکتر اعتماد کند ، شما اگر تحقیقات را انجام داده اید و اینجا را انتخاب کرده اید مطمئن باشید که بهترین خدمات برای شما انجام می شود و شما به حق طبیعی خود می رسید و این یک پالس مثبت در ذهن مراجعه کننده می باشد و همین صحبت هرچند کوتاه شما باعث می شود مراجعه کننده تصمیم گیری بهتری داشته باشد و آرامش و اطمینان را در بیمار ایجاد کند.
مورد بعدی عدم آسیب رسانی می باشد ، اگر همین بخش نفس گرایی را در نظر بگیریم باید توجه کنیم که آن تصمیم به ضرر خود بیمار ، مراجعه کننده و یا به ضرر پزشک نباشد ، مثلا زمانی ممکن است بیمار خواستار درمانی باشد که عملا به نفعش نمی باشد به طور مثال : در جامعه ی ما یک سری مسائل رایج می شود که هر کسی که کیس مناسب آن درمان میباشد و یا نمیباشد دوست دارد آن کار را انجام دهد ، به فرض در مباحث زیبایی : شخصی مراجعه می کند که سن خیلی کمی دارد و دندان های ردیف و صدف دندان های خیلی خوب دارد، ولی چون همه می خواهند کار زیبایی انجام دهند ، ایشان هم میخواهد کار زیبایی انجام دهد ، ما باید توجه کنیم که آیا به خود آسیب می زند ؟ آیا این طرح درمان مناسب است ؟ چون زیبایی هم طرح درمان های مختلف دارد ، شیوه ها و اجراهای مختلف دارد ، بعد باید ببینیم کدام راه را انتخاب می کند و آیا این راه به صلاحش می باشد ؟ این به صلاح بودن یا عدم صلاحیت برای درمان توسط دندانپزشک و دستیار حرفه ای انجام می شود و باعث می شود بیمار آگاه شود و تجدید نظر بر روی درمانش انجام دهد ، ولی باید این موضوع را توجه کنید که ما نمی توانیم بیش از اندازه به تصمیم بیمار نفوذ کنیم که بخواهیم رای او را عوض کنیم ،ما تا یک جایی حق داریم که آگاهی و اطلاعات به مراجعه کننده بدهیم تا آن اقدام را انجام ندهد ، وقتی با وی کلنجار می رویم و مذاکره می کنیم که نظر بیمار را برگردانیم عملا با اعصاب وی بازی می کنیم.
پس تا یک حدی دستیاران و دندانپزشکان مجاز هستند که به حریم تصمیم گیری مراجعه کننده وارد شوند ، چون شاید ما صلاح وی را در این زمینه بهتر میدانیم و تا جایی که بتوانیم به وی اطلاعات می دهیم ولی تصمیم نهایی را به عهده خود شخص می گذاریم .
مبحث سوم ارتقای سلامت و تندرستی می باشد که باید به این موضوع توجه کنیم هر کاری که قرار است انجام دهیم یا اخلاق یا پسندیده بودن فقط برای کنترل نفس گرایی ، عدم آسیب رسی این ها همه به آن دوتا مورد ختم نمی شود ، باید توجه داشته باشیم کارهایی که انجام می دهیم در جامعه ی ما هم تاثیر مثبت دارد و باعث می شود یک انتخاب خوب در جامعه رایج و همگانی شود و ما در این زمینه باعث گسترش یک نقطه ی مثبت در جامعه شدیم که بعدا نتیجه تصمیم گیری خود شخص را ما هم میبینیم .
به فرض کلینیک مدرن در قسمت های مختلف آموزش می دهد : در حیطه ی پروتز ، دنتال MBA ، دستیاری ، ارتقای سلامت و آگاهی عموم جامعه در زمینه دهان و دندان .
و دقیقا در زمینه سلامت و تندرستی پا گذاشته است و آن را تقویت می کند ، پس این موضوعی می باشد که بسیار اهمیت دارد چون باعث می شود ما آگاهی را در هر زمینه ی شغلی در یک جامعه بالا ببریم و باعث می شود مشکلات در آن زمینه کمتر شود و دغدغه های مردم به کمترین حد خود برسد ، پس توجه کنید که این کارهایی که مستقیما بر روی جامعه تاثیر دارد به فرض : آموزش بهداشت دهان ، وقتی صورت می گیرد پوسیدگی دندان کمتر می شود ، شروع مشکلات از سنین پایین به سنین بالا ارتقا پیدا می کند و عملا به سمت یک پله و پیشرفت برای جامعه می رویم .
موضوع آخر : موضوع رعایت عدالت
همه افرادی که در زمینه خدمات دندانپزشکی یا بهتر بگوییم خدمات درمانی فعالیت می کنند و خدمتی به مراجعه کننده می رسانند باید یک سری نکات را رعایت کنند ، این نکات چیست ؟
وقتی یک مراجعه کننده به ما مراجعه می کند با هر نوع مشکلی ، این مشکل ممکن است به ما مربوط شود، مثلا در دندانپزشکی فعالیت میکنیم بیمار مشکل دهان و دندان دارد ولی باید یک ذهنیتی هم داشته باشیم که شاید مراجعه کننده ما خارج از محیط دندانپزشکی در جامعه ی خود هم دچار یک سری مشکلات باشد و با آن مشکلات به ما مراجعه کند ، ما باید آن مشکلات را در نظر بگیریم و با وی همدردی کنیم و عملا به وی کمک کنیم که بتواند آرامش خود را حفظ کند ؛ اما موضوع مهم تر این است که در هر قشری از جامعه تحصیل کرده یا عدم داشتن تحصیلات ، قشر مرفه و یا قشر ضعیف در خدمت رسانی ما به آن مراجعه کننده هیچ تاثیری نخواهد گذاشت ، در رفتار ، صحبت ها و دادن اطلاعات به آن مراجعه کننده نباید این مسائل روی کار دستیار و دندانپزشک اثر گذار باشد .
پس زمانی که بیمار به ما مراجعه می کند نباید به محل سکونت ، شغل و تحصیلات ایشان کار داشته باشیم که آیا مرفه می باشد و یا وضعیت مالی خوبی دارد یا خیر .
ما باید بهترین خدمات دهان و دندان را برای مراجعه کننده توضیح دهیم ، به وی آگاهی دهیم و نهایتا برایش اجرا کنیم که این موضوع تاثیر مستقیمی بر روی آن کلینیک ، پزشک و دستار دارد ، چون زمانی که یک مراجعه کننده به کلینیک مراجعه می کند و ضعفی در خود می بیند به فرض تحصیل کرده نمی باشد ، یا شغل پر درآمدی ندارد و به این فکر می کند که با وی چگونه رفتار می شود ، اگر مشاهده کند که بقیه افراد خیلی با احترام با وی برخورد می کنند مطمئن باشید که آن گزینه که شما انتخاب شده ی آن فرد می باشید پر قدرت تر باقی می ماند و عملا باعث می شود هیچ وقت شما را ترک نکند .
و هیچ وقت وارد حیطه ی بی احترامی به شما نشود .
