ایمپلنت با بیهوشی
ایمپلنت با بیهوشی یک متد جدید در اجرای فرآیند ایمپلنت دندان است. به گونه ای که در ایمپلنت با بیهوشی فرد دارای هوشیاری نسبی می باشد ولی دردی را احساس نمی کند. این بیهوشی عمدتا به گونه ای است که بیمار، صداها و درخواست های دندانپزشک را می شنود و واکنش نشان می دهد. یکی از انواع بیهوشی دندانپزشکی، سدیشن می باشد که می توان در کلینیک از آن استفاده کرد و نیاز به تجهیزات اتاق عمل ندارد.
در این روش، با استفاده از داروهای آرام بخش، حالتی آرام و راحت برای بیمار ایجاد می شود. داروهای آرام بخش که شامل داروهای ضد اضطراب نیز می باشند را می‌توان به طرق مختلف مورد استفاده قرارداد. در گذشته، داروهای آرام بخش به رگ دست یا بازو تزریق می شدند و از آنها برای بیهوش کردن بیمار استفاده می شد. سدیشن با کمک آرام بخش های خوراکی، امروزه رایج ترین ترفندی است که برای کاهش ترس‌ها یا فوبیای دندانپزشکی بیمار در بسیاری از کشورها انجام می‌شود.
ایمپلنت با بیهوشی برای چه افرادی توصیه می شود؟
- برای افرادی که تحمل درد ندارند.
- افرادی که دارای حساسیت زیاد در دندان های خود هستند.
- افرادی که دارای رفلکس حلقی حاد می باشند.
- افرادی که به دلیل اضطراب و ترس از دندانپزشکی نمی توانند ثابت و آرام روی صندلی بنشینند.
مزیت بیهوشی بیمار در ایمپلنت دندان ( سدیشن)
آسان است
دندانپزشک قبل از آغاز درمان برای شما دارویی را تجویز خواهد کرد. بیهوشی سدیشن آسان ترین روش در میان چندین روش بیهوشی موجود است. تنها کاری که شما باید انجام دهید، خوردن یک قرص پیش از شروع درمان است. معمولا یک ساعت پیش از رسیدن به کلینیک، دارو باید مصرف شود.
عدم نیاز به تزریق
عمده بیمارانی که از دندانپزشکی می ترسند، از آمپول هم ترس دارند. در نتیجه این بیماران قادر به استفاده از روش بیحسی موضعی یا بیهوشی تزریقی نخواهند بود. ایمپلنت با بیهوشی یا همان سدیشن سبب می شود که بیمار بدون هراس از تزریق، تحت درمان قرار بگیرد.
فراموشی موقت
دوز بالایی از بنزودیازپین باعث می شود که بیمار پس از اتمام فرآیند درمان، چیز زیادی از آن را به خاطر نیاورد. این مزیت برای بیماران مبتلا به فوبیای دندانپزشکی، بسیار خوب است، زیرا چیزی از وقایع طول درمان را به خاطر نمی آورند. بنابراین احتمال تمایل آنها برای بازگشت و از سرگیری مجدد درمان در دوره های بعد، بیشتر خواهد بود.
ایمنی بالا
تمام داروهای مورد استفاده در سدیشن یا فرآیند ایمپلنت با بیهوشی دارای تاییدیه از سازمان استاندارد هستند، بنابراین ابتلا به عوارض خطرناک دارویی در بیمار بسیار نادر است.
هشیاری نسبی
در این روش هر چند به دلیل استفاده از داروی بیهوشی، کمی احساس گیجی و بیحالی به بیمار دست می دهد اما همچنان بیمار بیدار است و می تواند واکنش نشان دهد و دارای سطحی از هشیاری نسبی می باشد. از آنجا که در طول درمان، بیمار بیدار است، می تواند گوش دهد و به سوالات دندانپزشک در صورت نیاز پاسخ دهد.
انواع ایمپلنت با بیهوشی
استنشاق آرام بخش
در طی این فرآیند، دندانپزشک با قرار دادن ماسک بر روی بینی بیمار و استنشاق آرام بخش توسط بیمار، باعث کاهش هشیاری او می شود. البته این آرام بخش معمولا در سطح بسیار پایینی اعمال می شود و می تواند به بیمار اجازه دهد که اندکی بعد از عمل دندانپزشکی، رانندگی کنند.
آرام بخش دهانی
برای این نوع آرام بخش، دندانپزشکان به بیماران خود توصیه می کنند که یک ساعت قبل از قرار ملاقات خود، قرص مورد تجویز را مصرف کنند. داروهایی که معمولا برای این منظور تجویز می شوند شامل والیوم و موارد مشابه هستند. دندانپزشک می تواند با افزایش یا کاهش دوز دارو، اثر آن روی بیمار را مدیریت کند. اگرچه این فرآیند ممکن است آسان انجام شود، اما لازم است که بیماران از قبل آماده شوند و آنها معمولا پس از معالجه قادر به رانندگی نیستند.
آرام بخش داخل وریدی
دندانپزشکان می توانند با استفاده از تکنیک آرام بخش داخل وریدی، یک داروی آرام بخش را به طور مستقیم به رگ بیمار تزریق کنند. این روش تاثیری فوری بر سطح هوشیاری بیمار دارد و دندانپزشکان می توانند در صورت نیاز میزان آرام بخش را تغییر دهند.
بیهوشی عمومی
در بعضی موارد، دندانپزشک ممکن است بیهوشی عمومی را نسبت به سایر روش های آرام بخش ترجیح دهد. در حین بیهوشی عمومی، بیمار به خواب عمیقی فرو می رود و قادر به احساس یا شنیدن چیزی نیست. البته این روش های آرام بخش و ایمپلنت با بیهوشی باید تحت نظر یک متخص واجد شرایط بیهوشی انجام شود.
