دندان مصنوعی معمولی و متحرک می‌توانند جایگزین مناسبی برای دندان‌های ازدست‌رفته باشند. تصمیم برای اینکه چه موقع نیاز است تا ایمپلنت به‌صورت فوری و یا با تأخیر انجام شود، به کیفیت استخوان بیمار هنگام جراحی بستگی دارد. همچنین این موضوع به پایداری خود ایمپلنت دندان و مدت‌زمان مورد انتظار برای بهبود استخوان و بافت‌های نرم وابسته است. عوامل دیگری مثل جفت شدن دندان‌ها (occlusion) و عادات شخصی نیز می‌بایست در هنگام برنامه‌ریزی درمان، لحاظ گردند.
زمانی که شخصی دندان هایش را از دست می دهد چه اتفاقی برای چهره فرد می افتد؟
قبلاً راجع به فرآیند از دست دادن دندان‌ها در افراد صحبت شده است، اما زمانی که میزان تحلیل استخوان در بخشی از دندان از دست رفته زیاد باشد، اسکلت دندانی فرد دچار فرورفتگی می‌شود و سن افراد را بسیار بیشتر نشان می‌دهد.
انواع ترمیم ایمپلنت
- متکی بر پایه ایمپلنت
- متکی بر دندان مصنوعی معمولی
در بیشتر کشورها با کاهش از دست رفتن دندان‌ها مواجه هستیم اما معمولا نرخ خرابی و از دست رفتن دندان‌ها با افزایش سن غیرقابل پیش بینی است. بنابراین تعداد افراد فاقد دندان در جوامع با افزایش میانگین سن بیشتر خواهد بود. از دست دادن دندان‌ها یک اتفاق مهم و جدی در زندگی هر فرد هست که این اتفاق موجب کاهش اعتمادبه‌نفس افراد می‌شود. دندان مصنوعی بیش از یک قرن است که به‌عنوان یک روش برای افرادی که فاقد دندان هستند، استفاده می‌شود.
خیلی از افراد با گذاشتن دندان مصنوعی در فک بالا مشکل ندارند اما به دلیل تحرک ذاتی در فک پایین مشکلاتی در هنگام غذا خوردن برای آنها ایجاد می‌شود. در دهه‌های اخیر تغییرات فرهنگ موجب انعطاف‌پذیری در انتظارات بیماران شده است. امروزه بیشتر افراد مسن استفاده از آن را به دلیل عملکرد و راحتی نامناسب نمی‌پذیرند. قرارگیری ایمپلنت در فک پایین به‌منظور اولین روش برای افرادی که فاقد دندان هستند، انجام می‌شود.
تفاوت دندان مصنوعی معمولی با ایمپلنت:
دندان مصنوعی معمولی
دندان مصنوعی هیچ‌گاه جایگزین مناسبی برای دندان‌های طبیعی نبوده است، چرا که بسیار وابسته به ماده مخاطی نگهدارنده دهان می‌باشند. آنها بر روی بافت مخاطی قرار می‌گیرند و به‌راحتی می‌تواند توسط نیروی قوی ماهیچه‌ای، از جای خود بیرون بیاید. این موضوع درجایی که ناپایداری فک پایین در آن زیاد است، بسیار مرسوم هست.
دندان متکی بر ایمپلنت
دندان مصنوعی متحرک بر روی ایمپلنت یک پروتز است که توسط بیمار قابل برداشتن است، اما توسط ایمپلنت پشتیبانی می‌شود و قابل حرکت نیست. هدف از برداشتن پروتزها تمیز کردن ایمپلنت‌ها می‌باشد. بیمارانی که فاقد دندان هستند معمولاً در جستجوی درمانی می‌باشند که از شل شدن دندان‌های مصنوعی جلوگیری شود. مزیت پروتزهای متحرک متکی بر ایمپلنت نسبت به پروتزهای متحرک این است که تأثیر زیبایی در حفظ چهره را ایجاد می‌کند.
