مشکلات کاشت ایمپلنت در افراد با پوکی استخوان
در ادامه به مشکلاتی که هنگام کاشت ایمپلنت در افرادی که پوکی استخوان دارند می پردازیم.
پوکی استخوان چیست؟ رشد ناقص استخوان که به عنوان پوکی استخوان شناخته می شود. یک بیماری مادرزادی است که بافت استخوان را آسیب پذیر کرده است به طوری که آمادگی شکست دارند.
بیشتر بخوانید:ایمپلنت|صفرتاصد ایمپلنت دندان
در سال 1979، SILLENCE و همکارانش بیماران دارای پوکی استخوان را از نظر ژنتیکی و مسری بودن بررسی کردند.
بیماران بر اساس نوع بیماری به چهار دسته مجزا تقسیم می شوند:
1)پوکی استخوان ارثی با سفیدی چشم آبی رنگ
2)پوکی استخوان کشنده با دنده های باریک و انحنای استخوان ران
3)تغییر شکل استخوان با سفیدی چشم معمولی
4)پوکی استخوان ارثی با سفیدی چشم معمولی
این 4 دسته به عنوان عوامل تشخیص پوکی استخوان شناخته شدند، بعدها عوامل دیگری برای دسته بندی پوکی استخوان اضافه شدند،.
در این مقاله به امکان کاشت ایمپلنت در افراد با پوکی استخوان نوع I پرداخته خواهد شد.
کاشت ایمپلنت در افراد با پوکی استخوان
پژوهش های انجام شده در اروپا و آمریکا نشان می دهد که نرخ پوکی استخوان بین 0.7_0.3 در هر 10000 نفر است. این آمار در بین مردان و زنان یکسان است.
ویژگی بیمارانی که از پوکی استخوان نوع 1 رنج می برند:
- احتمال بالای شکستگی استخوان
- پوکی استخوان
- سفیدی چشم آبی رنگ
- قدکوتاه
- تحرک بالای مفصل
- همچنین مستعد از دست دادن شنوایی هستند
- پوکی استخوان نوع 1 دندان ها نیز دچار مشکل می کند
این بیماری DI نام دارد که بیماران آن، دندان هایی شیری رنگ نیم شفاف دارند که رنگ آن آبی _خاکستری یا زرد_قهوه ای است.
ویژگی بارز این بیماری در تصاویر رادیولوژیکی کوتاهی ریشه دندان ها و گرد بودن تاج دندان است. تشکیل عاج دندان نامناسب خطر شکست دندان و ساییدگی آن را افزایش می دهد.
بیمارانی که دارای DI نوع 1 هستند با مشکلات زیادی در دندانپزشکی مواجه هسنتد. در کاشت ایمپلنت نیاز به استخوان قوی و متراکم داریم و در این نوع بیماران کار بسیار سخت است. این بیماران می بایست بسیار مراقبت کنند تا درمان ایمپلنتشان با شکست مواجه نشود.
چنانچه داروهایی مثل بیس فسفونات ها برای بیمار تجویز شود روند درمان سخت تر خواهد شد. این دارو ها معمولا فعالیت سلول های ( استئو بلاست) تشکیل استخوان را کم میکنند تا تحلیل آن را محدود کرده و تراکم،شکل و اندازه استخوان را کنترل کنند.
پژوهش کاشت دندان در افراد دارای پوکی استخوان
در این پژوهش قصد داریم فرایند ترمیم و کاشت ایمپلنت یک مرد 53 ساله باDI نوع 1 را بررسی کنیم.
این بیمار 53 ساله به کلینیک مراجعه کرد تا دندان های خود را بکشد و از پروتز هیبرید فوری برای کل دهان استفاده کند.
این بیمار سابقه DI نوع 1 داشت به همین دلیل پروتز های زیادی در بدن خود داشت.پس از گفت و گو با بیمار،خطرات مربوط به کاشت ایمپلنت به خاطر بیماری پوکی استخوان برای او توضیح داده شد. در نهایت بیمار پروتز دندان مصنوعی را انتخاب کرد.
او درباره بی دندانی کامل آگاهی پیدا کرد و اطلاعاتی درباره کاشت ایمپلنت یک باره در اختیار او قرار گرفت تصمیم بر این شد که کاشت ایمپلنت در مراحل مختلف انجام شود. یک پروتز 4 تایی بین دندان 3 تا 6 قرار داده شد، دندان های تکی در موقعیت 7،8،9،10،11کاشته شدند و یک پل 3 واحدی بین دندان 12 تا 14 قرار داده شد.
پژوهش ثابت کرد بیمارانی که پوکی استخوان نوع 1 دارند می توانند کاشت ایمپلنت موفقیت آمیز داشته باشند.
در این بیماران، کیفیت تولید کلاژن طبیعی است اما مقدار آن کم است.
پوکی استخوان نوع 1
پوکی استخوان نوع 1 شکل خفیف پوکی استخوان است، چرا که در پوکی استخوان های شدید شکستگی استخوان در کودکی و بزرگسالی رخ می دهد، چون کیفیت کلاژن مطلوب است پس از کاشت دندان در افراد با پوکی استخوان فرایند جوش خوردن و ادغام ایمپلنت را می توان با برنامه ریزی به خوبی انجام داد.
مارکز و همکارانش برای حل مشکل استخوان های ضعیف این ایده را مطرح کردند که از روش پیوند استخوان tent-pole استفاده کنیم تا حجم پیوند زده شده را نگه دارد. عوامل مشابهی در کاشت ایمپلنت برای بیماران DI موثر هستند. اما، تاکید بیشتر بر روی کیفیت و مقدار استخوان است. در بین بیماران ما تمامی فیکسچر ها تحمل گشتاور بیش از35ncm را داشتند.
کاشت ایمپلنت قدیمی نیاز به دوره 3 تا 6 ماهه برای انجام فرآیند ادغام و جوش خوردن داشت در حالیکه روش نوین کاشت دندان، امکان انجام فوری را فراهم می کند.
اگر چه این روش بسیار صرفه جویی زمانی دارد اما پایداری اولیه آن در استخوان های با کیفیت و قطر کم بسیار سخت است.
در برخی بیماران DI پیوند استخوان انجام می شود تا از فرایند جوش خوردن ایمپلنت اطمینان داشته باشیم .اما در برخی بیماران نیز بدون پیوند استخوان فرایند جوش خوردن با موفقیت انجام می شود.
برای تعیین میزان موفقیت ایمپلنت پارامترهای بسیاری مثل کیفیت و قطر استخوان (بیماران گروه های مختلف DI )،موافقت بیمار و مراقبت های دندانی دخیل هستند.
پژوهشی نرخ موفقیت 43% تا 100% را برای کاشت ایمپلنت در بین بیماران DI گزارش کرد.
هم اکنون 4 سال از کاشت ایمپلنت بیمار 53 ساله ی ما می گذرد و همچنان هیچ مشکلی ندارد پس صرفا تشخیص پوکی استخوان نوع 1 نباید پزشکان را از کاشت ایمپلنت منصرف کند.
در نهایت این پژوهش نشان داد کاشت ایمپلنت برای بیماران DI نوع 1 می تواند یک درمان مناسب باشد در صورتیکه برنامه ریزی مناسب ،مهارت جراح و مراقبت های ویژه وجود داشته باشد.
پیشرفت و توسعه ی ایمپلنت ها ،پروتزها و پیوند استخوان منجر به بهبود درمان بیماران DI شده است،اما متخصصان دندان باید از کیفیت و قطر کافی استخوان اطمینان داشته با شند تا به پایداری و موفقیت در جوش خوردن ایمپلنت برسند.
