علل شکست ایمپلنت
طبق گزارشات از موفقیت و علل شکست ایمپلنت دندان ، عوامل موثر درنتیجه نهایی ایمپلنت به خود بیمار و شرایط وی بستگی دارد. شکست ایمپلنت ممکن است از چند فاکتور حاصل شود، در این ویدئو بیمار پس از مراجعه به دندانپزشکی و بررسی تصاویر سی بی سی تی (CBCT) و رادیوگرافی، طرح درمان او توسط جراح با استفاده از نرم افزارهای دیجیتالی و سیستم‌های کامپیوتری مشخص می‌شود و پس‌ازآن surgical guide یا راهنمای جراحی با استفاده از قالب‌های موجود از دهان بیمار توسط لابراتوار ساخته می‌شود، پس از آماده شدن راهنمای جراحی، با قراردادن آن در فکی که قرار است ایمپلنت گذاشته شود، جراحی آغاز می‌شود.
میزان موفقیت ایمپلنت‌های کاشته شده در کلینیک مدرن دارای بالا می‌باشد. با استفاده از راهنمای جراحی می‌توان محل دقیق قرارگیری ایمپلنت را به‌طور کامل مشخص کرد. و پس از دریل محل جراحی، راهنمای جراحی برداشته می‌شود و با استفاده از برش لثه، ایمپلنت در محل مشخص‌شده قرار داده می‌شود، مشاهده می‌شود که جراحی ایمپلنت با شکست مواجه می‌شود، زیرا حجم کافی استخوان در آن قسمت جهت قرارگیری ایمپلنت وجود نداشته است.
بررسی علت‌های شکست ایمپلنت موضوعی است که احتمال به وجود آمدن آن بسیار زیاد است، نوع ایمپلنت یعنی ایمپلنت بادوام و باماندگاری طولانی باشد اهمیتی ندارد، سهل‌انگاری، ضعف در بهداشت دهان و دندان و یا سایر عوامل خارجی می‌تواند باعث این موضوع شود.
بررسی علل شکست ایمپلنت
ایمپلنت و سایر عوامل وابسته به آن یک گزینه بسیار موثر برای دندان‌های ازدست‌رفته می‌باشد، وقتی‌که شخصی یک یا تعدادی از دندان‌های خود را از دست می‌دهد ایمپلنت می‌تواند گزینه عالی برای جایگزینی محل بی‌دندانی باشد، ایمپلنت‌های دندانی بادوام هستند یعنی اگر به‌درستی از آن مراقبت شود، ظاهری مشابه دندان‌های واقعی و طبیعی دارند. ایمپلنت دندان در مقایسه با سایر راه‌های جایگزینی دندان راحت‌تر و بهتر می‌باشد.
- شکست در بازسازی استخوان
- آسیب بافتی و عصبی
- مشکلات سینوسی
- Overloading
- واکنش های آلرژیک
- رد کردن توسط عوامل خارجی بدن
- شکست خود ایمپلنت
peri implantitis
عفونت یکی از علت‌های شکست ایمپلنت است، این نوع عفونت ممکن است در حین یا بعد از جراحی رخ بدهد، علت آن رشد باکتری در دهان است. پری ایمپلنتیتیس بر روی بافت‌های سخت و نرم و همچنین استخوان اطراف ایمپلنت تاثیر می‌گذارد، یک نوع بیماری لثه‌ای می‌تواند باعث تحلیل استخوان و شکست ایمپلنت دندانی شود. این وضعیت گاهی می‌تواند درمان شود اما در اکثر موارد ایمپلنت باید برداشته شود و دوباره جایگزین شود. بیمارانی که دارای مقدار لثه بسیار کم هستند، افراد مبتلابه دیابت، افراد سیگاری و افرادی که دارای مقدار کمی بیماری دهان و دندان هستند، نسبت به این موضوع آسیب‌پذیرترند.
شکست در هنگام بازسازی استخوان
بازسازی استخوان به توسعه یک ارتباط کاربردی و ساختاری مستقیم بین استخوان بیمار و یک ایمپلنت اشاره می‌کند. این فرآیند در طول چند هفته یا چند ماه پس از کاشت ایمپلنت انجام می‌شود، شکست ایمپلنت رابطه‌ی با شکست استخوان در هنگام بازسازی استخوان دارد، یک شکست ایمپلنت زمانی معنا پیدا می‌کند که ایمپلنت آزادانه حرکت کند یعنی در این زمان اتصالی ندارد و جدا می‌شود و یا نشانه‌هایی از تحلیل استخوان در اطراف ایمپلنت بروز می‌کند.
عوامل متعددی که از علل شکست ایمپلنت هستند:
چگالی ناکافی استخوان، موقعیت نادرست ایمپلنت، آسیب به بافت‌های اطراف ، ضربه‌های روحی و…. از این جمله‌اند. چگالی و حجم کافی از یک استخوان سالم باید قبل از ایمپلنت وجود داشته باشد، برای بیمارانی که فاقد استخوان کافی هستند، فرآیندهایی مثل پیوند استخوان یا سینوس لیفت می‌تواند کمک‌کننده باشد. با افزایش تراکم و حجم استخوان به مقدار کافی ، موفقیت در کاشت ایمپلنت افزایش می‌یابد.
آسیب بافتی و عصبی
با احتمال زیاد اما به تعداد نادر آسیب به بافت به‌ویژه اعصاب در اطراف ایمپلنت در حال رخ دادن می‌باشد. وقتی یک ایمپلنت ثابت به قسمت‌هایی مثل اعصاب بسیار نزدیک باشد، بیمار ممکن است دچار درد ، بی‌حسی و یا سوزش در ناحیه گونه، زبان، چانه، لب‌ها و یا لثه رخ دهد. آسیب به عصب و بافت می‌تواند موقت باشد یا دائمی،و امکان دارد درنهایت منجر به حذف ایمپلنت شود. در اکثر موارد مشکل آسیب عصبی یا بافتی ممکن است به دلیل اشتباهات یک دندان‌پزشک بی‌تجربه ایجاد شود. در طول جراحی ایمپلنت آسیب بافتی اتفاق می‌افتد و این‌یک موضوع کاملا طبیعی است. پس از عمل جراحی ، خونریزی یا ناراحتی بافتی پس از چند روز انتظار می‌رود و مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما اگر خونریزی بیش‌ازحد باشد و پس از چند روز ادامه داشته باشد نیازمند مشاوره با دندان‌پزشک است، تا مشکل برطرف شود.
مشکل سینوس
یکی دیگر از نگرانی‌های عمده در مورد ایمپلنت‌ها، جانشینی دندان در قسمت فک بالاست که می‌تواند تاثیر بسزایی بر روی سینوس‌های داشته باشد، با توجه به وجود سینوس‌ها و عدم تراکم استخوان در فک بالا ، کاشت ایمپلنت در این ناحیه بسیار دشوار خواهد بود. جراح ممکن است به‌منظور ایجاد پایه استخوان بهتر و محکم‌تر عمل جراحی سینوس لیفت را به انجام می‌رساند.هدف از انجام روش جراحی سینوس ایجاد و پیوند حجم بیشتری از استخوان در فک فوقانی است تا به این صورت ایمپلنت بهتر حمایت شود. اگر ایمپلنت به داخل حفره سینوسی برسد باعث به وجود آمدن حس دردناک در آن ناحیه می‌شود.
Overloading
بعضی مواقع جراح ممکن است تصمیم بگیرد که پروسه ایمپلنت را به‌سرعت انجام بدهد، ایمپلنت و روکش بلافاصله و سریعا قرار داده می‌شود ، اما روش عادی و معمولی ایمپلنت شامل دو مرحله است: ابتدا پایه ایمپلنت باید قرار داده شود و مدت‌زمانی را جهت پروسه بازسازی و بهبود سپری کرده و دوباره جراحی دوم برای قرارگیری روکش به انجام می‌رسد. مزایای ایمپلنت فوری به این صورت است که مقدار زمان درمان بسیار کاهش می‌یابد و زمان ریکاوری بسیار کم می‌شود و بهبود سریع‌تر اتفاق می‌افتد.
این روش سریع ممکن است مشکلاتی ایجاد کند، مثل ادغام نشدن ایمپلنت بااستخوان فک که از این نوع مشکلات می‌باشد. Overloading به شکست ناشی از فشار اضافی یا فشار اعمال‌شده به پایه و تاج وارد می‌شود. این فشار یا نیرو ممکن است باعث اختلال در پروسه بازسازی استخوان شود. بیمارانی که دارای حجم استخوان خیلی کم هستند ممکن است کاندید مناسبی برای کاشت سریع ایمپلنت نباشند.
واکنش آلرژیک
ایمپلنت معمولا از تیتانیوم ساخته می‌شوند که گاهی شامل مقدار کمی آلیاژ مثل نیکل می‌باشد، برخی بیماران واکنش آلرژیک یا التهابی نسبت به آلیاژهای ایمپلنت داشته باشند. واکنش آلرژیک می‌تواند باعث خشکی دهان، به خاطر از دست دادن طعم و ومزه دهان و سندرم خستگی مزمن بشود.
