بیماری عفونت لثه یا التهاب باعث می شود بافت حمایت کننده دندان دچار بیماری شود. بیماری های لثه باید همان ابتدا تشخیص داده شده و درمان شود. در صورت عدم درمان عواقبی به همراه داردکه در ادامه به رابطه بیماری لثه و آلزایمر خواهیم پرداخت.
رابطه بیماری لثه و آلزایمر
دانشمندان پس از مطالعات فراوان به این موضوع پی بردند که باکتری موجود در التهابات لثه در افرادی که مشکلات ذهنی دارند دیده شده است.
آیا این بدین معنی است که باید بیشتر مراقب سلامت دهان خود باشیم؟ محققین، بافت مغز، مایع نخاعی و ترشحات بزاق بیماران زنده و مرده ی آلزایمری را آنالیز کرده اند، در تحقیقات آن ها باکتری به اسم porphyromonas gingivalis پیدا شد که معمولا در التهابات لثه یافت می شود. پس ارتباط نزدیکی ممکن است بین بیماری لثه و آلزایمر وجود داشته باشد.
آزمایشاتی که برروی موش ها انجام شد ثابت کرد که این باکتری می تواند از دهان به مغز برود، این باکتری پروتئینی سمی به اسم gingipain از خود ترشح می کند که عصب های مغز را از بین می برد. همچنین این باکتری تولید amyloid beta را افزایش می دهد که عاملی است برای وجود پلاک های amyloid و بیماری آلزایمر و این نشان دهنده وجود ارتباط بیماری لثه با آلزایمر است.
با توجه به این یافته ها محققان به این فکر افتادند که دارویی را با هدف بستن راه پروتئین های سمی تولید کنند. این دارو را برای موش ها امتحان کردند و مشاهده کردند که این دارو قابلیت جلوگیری از نابودی مغز را دارد. نویسندگان این پژوهش بر این عقیده اند که باکتری gingipain یا porphyromonas gingivalisنقش اصلی را در بیماری آلزایمر دارند که با فهم این مسئله دریچه ای برای درمان این بیماری باز شده است.این تیم تحقیقاتی هم اکنون داروی جدید را ساخته است که امیدوارند کمکی به درمان این بیماری بکند، و قصد دارند آن را برروی انسان های آلزایمری امتحان کنند.گروهی دیگر از دانشمندان معتقدند این پژوهش در تایید شواهد قبلی است و ارتباط التهاب لثه با آلزایمر را قوت می بخشد، اما هنوز نقش دقیق این باکتری در پیشرفت آلزایمر معلوم نیست .مغز افرادی که آلزایمر دارند بسیار مستعد عفونی شدن می باشد، بنابراین این احتمال وجود دارد که این باکتری و پروتئین های سمی که ترشح می شوند محصول جانبی آلزایمر باشند نه دلیل ایجاد آن.
