امتحان فریم اصلی عرض ادب و احترام خدمت همه ی شما عزیزانی که وقتتان را در اختیار من قرار دادید امروز با شما هستم تا مرحله یامتحان فریم اصلی ایمپلنت دندان و نکاتی که باید در این مرحله به آن دقت کنیم را خدمتتات ارائه دهم. همانطور که جلسه قبل راجع به امتحان اباتمنت براتون توضیح دادم و نکاتی که باید در مرحله امتحان اباتمنت و نشست آن به آن دقت کنیم .امروز هم قرار است راجع به امتحان فریم اصلی و نکاتی که باید در نشست فریم به آن دقت شود را قرار است براتون توضیح بدهم. خب ما جلسه قبل براتون گفتیم که وقتی کست بیمار از لابراتوار به دست ما میرسد، اویل کاری که ما باید انجام دهیم این است که فضای کست را کاملا به خاطر بسپاریم یعنی فضای روی کست را کاملا از تمام زوایا بررسی کنیم تا درنهایت وقتی که فریم را که در دهان بیمار میگذاریم ببینیم این فضا با آن فضا مطابقت دارد یا خیر . امروز هم کست به دست ما رسید ، اولین کاری را که من انجام دادم این است که فضای روس کست را کامل به خاطر سپردم که درنهایت با دهان بیمار مورد بررسی قرار دهم . خب برای نشست فریم چه کاری میتوان در اول انجام داد؟ اول اینکه اباتمنت ها را بنشانیم ، همانطور که در جلسه قبل گفتم اباتمنت را میتوانیم با روش های مختلفی داخل دهان بیمار بنشانیم که اگر بخواهم به آن اشاره‌کنم ساده ترین روش جیک بود . حالا اباتمنت را داخل دهان بیمار نشانده ایم و روکش را که فریم اصلی است میخواهیم روی اباتمنت ها قرار دهیم .در اینجا یک نکته وجود دارد وقتی روکش را روی اباتمنت ها قرار میدهیم، اگر روکش کاملا نشست که هیچ ولی اگر روکش کاملا نشست یعنی اینکه اباتمنت ها در موقعیت صحیح خود قرار نگرفته است و شما باید دوباره اباتمنت را از دهان بیمار باز کنید و به همان روش هایی که در جلسه پیش گفتم دوباره اباتمنت هارا بنشانید. حالا اباتمنت هارا نشانده اید و روکش را هم نشانده اید و همه چیز به نظر خوب میرسد. چیزی که باید به آن دقت داشته باشید خط تراش اباتمنت و لبه مارجین فریم شما است . که در این باره توضیح میدهم ، این فریم شما به این میکویند لبه مارجین فریم . این زوایا همه میشود لبه مارجین فریم که باید کاملا روی خط اباتمنت فریم بنشیند. خط تراش اباتمنت چیست؟ به این می گویند خط تراش اباتمنت .اگر بخواهم دقیق به شما نشان دهک، اینجا میشود خط تراش اباتمنت که لبه مارجین فریم کاملا روی این مینشیند، به این حالت لبه ی مارجین فریم کاملا منطبق میشود با خط تراش اباتمنت . این صحیح ترین حالت ممکن است .
فریم را گذاشتید، لبه مارجین را چک کردین ، خط تراش اباتمنت را چک کردین . نکته ای که باید بگم خیلی موقع ها شما خط تراش اباتمنت را نمیبینید یعنی همیشه خط تراش اباتمنت شما روی لثه نیست . گاهی اوقات خط تراش اباتمنت شما زیر لثه قرار می‌گیرد و شما نمیبینید که آیا این لبه مارجین روی خط تراش نشسته است یا نه . برای اینکه مطمئن باشید می آیید یک پی ای میگیرید که کاملا تو عکس بررسی میکنید که ببینید کاملا این دو لبه باهم تطابق دارند یا نه .
مرحله بعد که باید به آن دقت کنیم گیر مکانیکی فریم است که خیلی مهم است. در این مرحله شما باید تشخیص بدهید که فریم گیر مکانیکی دارد یا نه . چون اگر فریم گیر مکانیکی نداشته باشد و شما به این قضیه دقت نکنید ، مرحله بعد که میشود تحویل کار وقتی روکش را به بیمار تحویل می‌دهید ، بیمار بارها به شما مراجعه می‌کند و شاکی است از اینکه روکش آن گیر ندارد و مدام می‌افتد و شما همش باید چسب بزنید و آن روکش را به بیمار تحویل دهید. پس به این قضیه دقت داشته باشید که گیر مکانیکی فریم شما خیلی خوب باشد . نه خیلی سفت شود که شما نتوانید آن را با دست دربیاورید و مجبور شوید از آچگرام کمک بگیرید و نه در حدی باشد که خیلی راحت بیوفتد و گیری به شما ندهد.
حالا قضیه دیگر که من می‌توانم به آن اشاره‌کنم فضای اینتراکلوزال و درواقع فضای بعدی است که پرسلن روی فریم قرار می‌گیرد .این هم یکی از نکاتی است که شما حتما باید توی ایمن قضیه به آن دقت کنید. اگر فریم فضایی برای پرسلن نداشته باشد حتما این را باید به لابراتوار بگویید و آنهارا در جریان بگذارید که فریم من فضا برای پرسلن ندارد. در این صورت لابراتوار از سطح فریم میزند یعنی فریم را کوتاه می‌کند و فضا را برای پرسلن آزاد می‌کند. البته زمانی این حالت اتفاق میفتد که فریم شما ضخامت این را داشته باشد که ما بتوانیم از سطح فریم زده بشه و درواقع بگویم که فریم سوراخ نشود . اگر فریم جایی برای کوتاه کردن داشته باشد خیلی هم عالی است. ولی اگر فریم جایی برای کوتاه کردن نداشته باشد ، فریم شما باید تجدید شود .
مرحله بعد پروکسیمال ها و کانتکت های بیمار است که باید به آن دقت شود که آیا فضا برای پرسلن به اندازه کافی وجود دارد یا نه. دقت کنید اگر این را به لابراتوار نگین و فضا هم وجود نداشته باشد، مرحله بعدی که روکش به دست شما میرسد، وقتی میخواهید روکش را روی اباتمنت قرار دهید مطمئن شوید که روکش نمیشیند چون کانتکت های بیمار اجازه نمیدهد که روکش شما خیلی خوب در جای شما بنشیند و شما هی مجبور هستید که از سطح کانتکت ها بزنید و پروکسیمال هارا بزنید تا به فریم برسید و بتوانید روکش را بنشانید. این احتمال حتی برای سطح اوکلوزال بیمار هم وجود دارد .شما حتما باید به لابراتوار بگویین که فضا برای پرسلن به روی فریم وجود ندارد . چون اگر به این قضیه دقت نکنید مرحله بعدی که امتحان پرسلن است، بیمار می آید و حس بلندی دارد و شما ناچار هستید که از سطح پرسلن بزنید تا به فریم اصلی برسید ، این کار عملا هیچ فایده ای ندارد .
مرحله بعد که باید به آن دقت کنید راک نداشتن فریم است که آن را در مرحله امتحان فریم رزینی خدمتتان عرض کردم . راک نداشتن فریم یکی از اصول مهم است که درواقع فریم ما وقتی در داخل دهان بیمار قرار می‌گیرد، حالت الاکلنگی نداشته باشد و اینکه بتواند کامل سرجایش بنشیند و هیچ بازی هم نداشته باشد. این تمام نکاتی بود که من می‌توانستم در مرحله امتحان فریم اصلی برایتان توضیح بدم و در آخر این را هم بگویم که اگر در مرحله امتحان فریم اصلی به همه اون نکات که گفتم کاملا دقت کنید و این نکات را رعایت کنید، مطمئن باشید مرحله بعدی که امتحان پرسلن و تحویل کار است می‌تواند خیلی راحت باشد و شما می‌توانید یک تحویل کار راحت و خوبی داشته باشید. فقط باید به این نکاتی که من گفتم دقت کنید و با لابراتوار درمیان بگذارید . بازهم می‌توانید در مرحله امتحان فریم اصلی برای اینکه یک دیتایی از کاری که در کلینیک صورت گرفته به لابراتوار داشته باشید ، می‌توانید از بیمار خود وقتی فریم را داخل دهان نشاندید یک پوتی بایت بگیرید و برای محض اطمینان برای لابراتوار ارسال کنید . اگر درنهایت باز فریم داخل دهان بیمار ننشست و با آن‌کست اولیه تطابق نداشت باید حتما با مشورت لابراتوار قالب پیکاپ از دهان بیمار گرفته شود و به لابراتوار ارسال شود.
این بود از امتحان مرحله فریم اصلی و در مرحله بعدی که امتحان پرسلن است در خدمتتان خواهم بود.
تهیه شده در گروه کلینیک دندانپزشکی مدرن
