سلام عرض می‌کنم خدمت همه همکاران عزیز، وقتتون بخیر باشد. امروز میخواهم راجع به مرحله امتحان اباتمنت و نکاتی که باید در این مرحله به آن دقت کنیم براتون توضیح بدهم.وقتی‌که بیمار از مرحله قالب‌گیری کارش تمام می‌شود و به لابراتوار فرستاده می‌شود می‌تواند مرحله بیس وکسریم یعنی می‌تواند بیماری باشد که کیس بیس وکسریم باشد یا نه. وقتی قالب‌گیری انجام می‌شود. کاری که بعد به دست‌دندان پزشک می‌رسد مرحله‌ی امتحان اباتمنت است؛ یعنی دندان‌پزشک بعد از قالب‌گیری اصلی باید مرحله‌ی امتحان حق اشتراک را داشته باشد. شاید برایتان سؤال پیش بیاید که اباتمنت چیست اباتمنت درواقع پایه‌ای است که فیکسچر داخل دهان بیمار و روکش اصلی که درواقع روکش نهایی که ما به بیمار می‌دهیم قرار می‌گیرد؛ یعنی به‌عنوان یک‌پایه و واسطه ازیک‌طرف قسمت هگز آن به داخل فیکسچر داخل استخوان و از طرف دیگر بدنه آن به روکش نهایی ما می‌چسبد و خیلی نقش مهمی در کار پروتزی ما دارد. شاید برایتان پیش بیاید که ما اباتمنت را چطور در داخل دهان بیمار ببندیم؛ یعنی راه‌های بستن اباتمنت در داخل دهان بیمار چیست. ولی قبل از آن کاری که باید انجام شود این است که کست را موردبررسی قرار دهیم یعنی کست که از لابراتوار به دست ما می‌رسد موردبررسی قرار دهیم و فضای کست را و فضای اباتمنت ها را به‌خوبی تو ذهن بسپاریم که موقعیت صحیح اباتمنت ایمپلنت روی کست چجوری است و درنهایت که ما این را می‌خواهیم داخل دهان بیمار ببندیم بازهم بررسی کنیم که ببینیم آن کار نهایی باکار روی کست مایکی بوده یا نه حالا هیلینگ های بیمار را باز میکنیم؛ و می‌خواهیم اباتمنت را در داخل فیکسچر ببندیم. ساده‌ترین و راحت‌ترین راهی که ما می‌توانیم اباتمنت را در داخل دهان ببندیم به کمک جیگ است. جیک وسیله‌ای است که ماده‌ی اصلی آن دورالی است که توسط لابراتوار برای ما ساخته می‌شود و موقعیت صحیح نشستن اباتمنت ما را در داخل دهان بیمار به ما نشان می‌دهد؛ یعنی ما اباتمنت را خیلی راحت در داخل جیک قرار می‌دهیم و به همان صورتی که داخل کست بسته‌شده به همان صورت هم داخل دهان بیمارمان می‌بندیم خیلی کار راحت است. حال اگر به هر دلیلی ما جیک نداشتیم یا جیک ما شکسته بود یا از سمت لابراتوار جیکی برای ما فرستاده نشده بود، ما چطور می‌توانیم اباتمنت را داخل دهان ببندیم. برای این کار ما می‌آییم اباتمنت را در همان حالتی که روی کست بسته‌شده به‌صورت عمودی روی قسمت لیبیال یا باکال بیمار با فرز یه خط عمودی خیلی آرام میکشیم، حالا یا با فرز یا ماژیک. هیچ فرقی نمیکند، یک خط عمودی نصب میکنیم، اباتمنت را باز میکنیم و به‌صورت چشمی داخل دهان بیمار می‌بندیم. برای اینکه مطمئن شویم اباتمنت کاملاً داخل دهان بیمار هرگز شده و هیچ گپ و یا فاصله‌ای وجود ندارد. یک پی ای تهیه میکنیم تا اطمینان خاطر پیدا کنید که اباتمنت کاملاً هرگز شده. حالا اباتمنت را بستیم و پی ای هم تهیه کردین و مطمئن شدین که اباتمنت نشسته به چه چیزی باید دقت کنید. مرحله دیگری که ما خیلی باید به آن دقت داشته باشیم، این است که خط تراش اباتمنت ما یک تا یک و نیم میلی متر بیشتر زیر لثه ما قرار نگیرد؛ یعنی این اباتمنت را که ما می‌بندیم این خط تراش نباید بیشتر از یک تا یک و نیم میلی‌متر زیر لثه باشد، چون وقتی درنهایت ما کار را به بیمار تحویل می‌دهیم اون چسب فضا را پر می‌کند و بیمار ما با درد و التهاب لثه مواجه می‌شود. پس این موضوعی بود که ما باید دقت کنیم.
نکات مهم در مرحله امتحان اباتمنت ایمپلنت دندان
نکته دیگر که خیلی مهم است و ما باید در مرحله امتحان اباتمنت به آن دقت کنیم، پیچ اباتمنت است. پیچ اباتمنت ما باید یک پیچ سالم باشد. پیچ سالم یعنی، پیچ داخل اباتمنت حالت چرخشی و حالت رد کردن نداشته باشد. رزوه‌های پیچ سالم باشد، خرده‌خرده نباشد. بارها پیش‌آمده که ما آمدیم پیچ اباتمنت را داخل دهان بیمار ببندیم ولی هرچه تلاش میکنیم این پیچ بسته نمی‌شود. کارهایی که می‌توانیم در این مواقع انجام دهیم باید پیچ را دربیاوریم و خوب چک کنیم، ببینیم موم یا آشغالی دوره رزوه‌های پیج گیرکرده یا نه. اگر موم یا آشغال‌گیر نکرده که هیچ به مرحله بعد می‌رویم. مرحله بعد، می‌توانیم از یک پیچ بلندتر استفاده کنیم. حالا باز اگر پیچ بلندتر هم انتخاب‌شده بود ولی بازهم نمی‌چرخید، ما کار دیگری انجام می‌دهیم، اباتمنت را از قسمت داخلی آروم تراش می‌دهیم ولی دقت داشته باشید که رزوه‌های اباتمنت یعنی درواقع هگز اباتمنت را با فرز نبریم، چون اگر فرز با هگز اباتمنت درگیر شود، آن اباتمنت دیگر قادر به استفاده نیست. پس خیلی دقت کنید که تو این مسئله حتما فرز به بدنه داخلی اباتمنت تماس پیدا کند. آروم داخل اباتمنت را تراش می‌دهیم و پیچ را رد میکنیم. این کار باعث می‌شود که پیچ داخل اباتمنت راحت رد شود و رزوه هاش با رزوه‌های فیکسچر درگیر شود. قضیه دیگر که می‌خواهیم توضیح بدم این است که گاهی اوقات هنگام نشستن اباتمنت، لثه مانع از نشستن اباتمنت می‌شود؛ یعنی اینکه لثه به‌قدری جمع شده که وقتی شما اباتمنت را فشار می‌دهید، لثه نمی‌گذارد که اباتمنت هگزش با فیکسچر درگیر شود. باید یک هیلینگ بزرگ‌تر انتخاب کنید، هیلینگ بزرگ‌تر را می‌بندیم و به بیمار یک روز، دو روز یا حتی می‌توانید یک ساعت به آن زمان دهید تا لثه جای خود را باز کند و اباتمنت را خیلی راحت داخل فیکسچر هگز کنید.
نکته دیگر در مرحله امتحان اباتمنت برای هر برندی که استفاده میکنیم اسکرو درایور همان برند را استفاده کنید؛ یعنی اگر به‌عنوان‌مثال یک برندی انتخاب می‌شود برای این کار شما با اسکرو درایور مخصوص همان برند استفاده کنید. اگرچه گاهی اوقات اسکرودرایور برندهای دیگر به هم می‌خورد، این کار کاملا اشتباه است چون درنهایت می‌خواهیم کار را به بیمار تحویل دهید، پیچ اباتمنت سرش خوردگی پیدا می‌کند و این فقط به خاطر این است که شما از اسکرودرایور اون برند استفاده نکرده‌اید. پس به این قضیه خوب دقت کنید. نکته دیگری نیست که در مرحله امتحان اباتمنت برایتان بگویم. امیدوارم که در مرحله امتحان اباتمنت این نکات را به کار ببرید و بتوانید لبخند زیبا را به بیماران خود هدیه دهید.
وقتتان به خیر باشه تا مرحله بعد که امتحان فریم اصلی است در خدمتتون هستم و همه شمارا به خدای بزرگ می‌سپارم.
تهیه شده در گروه کلینیک دندانپزشکی مدرن
